Nuk di sa vlen
Një bisht gomari
Por pa përdhosur dikë
Ti dot nuk jeton
Mendo pakëz me kokë
Mor bir zuzari
Kur si qeni i tërbuar
Nëpër mëhallë hungëron
Leh në stele e internet
Po del në rrugë
E shanë miletin
Shih se si dukesh
Ti mor hukubet
Thua se e ka kapur
Për mjekre mbretin
Tundu e shkundu
Ti mor zevzek
Po të duket vetja
Tamam si vezir
Shih siç ke
mbetur
Me duar në
shkek
O njeri i pasoj
O mor rezil
Ja po ta qëndisi
Një letër sot
Për sorrollapin e pasoj
Që ha kikirik
“Turp e ndot
Nesër e mot “
Që e shet lëkurën
Mor stramastik
Në daç ndërro lëkurë
E trego përralla
O zuzar
Ti shpirtit katran
Kjo botë do të
ketë
Përherë
budalla
Si Donkishotin
Atë trim azgan
Shko në ahur
te Rosinanti
Lodroje kalin
Si për bajram
Nuk është më
Nëntëdhjetë e
nënta
Për patriotët
në bateri
Që shesin
ajran
Në këto vargje
Nuk është
askush
Kurrë s’kam
takuar
Kësi soji të
keq
Por mund të
identifikohet
Edhe çdo kush
Që kakaris si
pula
E shitet për
dreq
Ndalu pakëz
Mor Donkishot
Duhet të kesh
vëllaçko
Mendim pozitiv
Se përndryshe
të vret
I madhi Zot
Me këtë të sëmurë
Kokë portativ
E di vet
Se je analfabet
Nuk të kosit kosa
Asnjë lloj bari
Nëse ke kokë
Shkruaj në gazetë
E mos pall nëpër rrugë
Si në pazar gomari
Këtu askënd
Nuk e kam
marrë në thumb
Shumë e shumë
të fala
Djemve të
internetit
Ke do ta zë
Kjo satirë pa
plumb
Le të jetë i mallkuar
Si biri i lanetit
