Pages

ME PËRQESH BOTËN - KAP..4 DONKISHOTI DHE ROSTINANTI

Donkishoti e dada Hata
Dalin në korije
E mëhallë
Për të mbledhur
Krande të thata

Ndonjë lagje flakë me kallë
Këta matuf nuk rrinë rehat
Pa i futur hundët
Dot s’jetojnë
Janë në tru pakëz sakat
Jetën e huaj e kontrollojnë
Tha filania e foli fisteku
Me thashetheme u shkon jeta
Shiko moj grua
Çka tregon filxhani
M’i thuaj të lutem
Ato të vërteta

Më trego si cofi
Viçi i komshiut
Çfarë halli mbrëmë
Ajo pela pat
I fusin hundët
Në vrimë të miut
Dertet e huaja duke i mat’
Kur vjen mbrëmja
Fillojnë e tjerrin
Besa edhe kacafyten
Mes veti
Më mirë se ti
E mashtrova berberin
Sa me shumë trishtim
Prej meje mbeti
Ik mor i shkretë
Mor budalla
Ti nuk vlen as pesë lekë
Me mua sot
Krenohet mëhalla
Nuk kam lindur
Si ti zevzek

Hesht moj shtrigë
Moj plakë e keqe
Ta di sojin e të njoh mirë
Ti ke mbetur
Veç një teneqe
Me e përqesh botën

ke shumë dëshirë