Pages

Nderimet e Balzak: Xha Gorio

Balzaku FRENGJISHT
Honoré de Balzac Gobseck BEQ Honoré de Balzac (-) Skenat e privatësisë Gobseck Bibliotekës Elektronike të Quebec Koleksioni Në çdo Vëllimi erës: Version. Në Balzac vendosi për të mbledhur të gjithë punën e tij me titull: La Comédie HUMAINE, pasi ai huazuar ndoshta Vigny në ... tetëdhjetë e shtatë libra janë përfunduar në nëntëdhjetë e një dhe Balzac besohet dhe të përfunduar atë që kishte mbetur running. Kur ai vdiq, ne ende gjendet pesëdhjetë e projekteve dhe projekt pak a shumë të avancuar. "Ju nuk mund ta imagjinoni se çfarë është ajo që Komedia njerëzore; është ndjenja më e gjerë letrare si architecturally Bourges Katedralen, "shkroi ai znj Carreaud. Në Parathënie e edicionit gjigant, Balzac përcakton punën e tij: The Comedy Human është pikturë e shoqërisë. Më thuaj ... Balzac. Në Gobseck z Baron Barchou Penhoen. Në mesin e të gjithë nxënësve në Vendome, ne jemi të besoj, të vetmit që u gjendën në mes të një karriere letrare, ne tashmë e kultivuar filozofi në moshën kur ne nuk duhet të kultivojnë viris De! Këtu puna që kam bërë, kur u takuam, dhe gjatë kohës që ishin duke punuar në librat tuaja të bukura në filozofinë gjermane. Kështu ne kemi humbur as tjetrin në profesionet tona. Pra, ju do të përjetojnë me siguri të shihni emrin tuaj këtu shumë zbavitëse që ishte për t'u regjistruar mikun tuaj të vjetër kolegj, de Balzac. . Në një në mëngjes, në dimrin e saj ishte ende në dhomën e ndenjjes e dy njerëzve të Viscountess Grandlieu jashtë familjes së tij. Një djalë i ri dhe shumë e doli në dëgjimin orën. Kur pakësohet zhurma e makinave dukej në oborr,

ROMANI I BEN BLUSHIT ''TE JETOSH NE ISHULL'' I GJITH LIBRI

  • ROMANI 
  • BEN BLUSHIT  
  • ''TE JETOSH 
  • NE ISHULL''






Kapitulli 30 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blush

Sara vendosi të nisej në Kretë kur minareja filloi të ngrihej. Hana numëronte ditët e muajt duke thurur me grep, ndërsa Muhamedi gdhihej nën muret e xhamisë që i maste çdo ditë me pëllëmbë. Ana ishte rritur dhe gërsheti i dukej më i shkurtër. Ibrahimi i afrohej gardhit dhe zgjaste kokën me kaçurrela sa herë që vinte Ana.

Kapitulli 29 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blush

Ibrahimi i vogël eci shpejt. Pinte shumë qumësht duke kafshuar gjinjtë e fryrë të Fatimes. Këmbët e shkurtra i ishin bërë me vija, ndërsa kaçurrelat i ishin zgjatur mbi supe sepse Bilali thoshte që foshnjave nuk duhet t’i priten flokët derisa të bëhen tre vjeç. Bilali dhe e shoqja

Kapitulli 29 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blush

Ibrahimi i vogël eci shpejt. Pinte shumë qumësht duke kafshuar gjinjtë e fryrë të Fatimes. Këmbët e shkurtra i ishin bërë me vija, ndërsa kaçurrelat i ishin zgjatur mbi supe sepse Bilali thoshte që foshnjave nuk duhet t’i priten flokët derisa të bëhen tre vjeç. Bilali dhe e shoqja

Kapitulli 27 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blush

Ditën që Petro u mbyt, Ibrahimi u thinj. Mbuloi kokën me duar sikur donte të fshihte plakjen. Djemtë u ulën rreth tij dhe Sara qau duke ndërruar qilimat e shtëpisë. Paridi ishte skuqur, kurse Aliu ishte zbehur. I thashë Petros të mos i besonte kalit të dajë Llambros,

Kapitulli 26 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blush

Kur Ana mbushi dhjetë vjeç, Metod Antrakidi vdiq. Muajt e fundit ishte dobësuar shumë, veshët i ishin zgjatur dhe rrudhat i kishin hipur mbi syzet e vjetra. Pothuajse nuk hante, por lëvizte buzët i shtrirë në errësirë dhe kur Mihal Komneni i afrohej ai i thoshte me një zë të fikur që mezi dilte nga labirinti i

Kapitulli 25 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blush

Kur pellgjet jeshile u thanë, Naumi dhe Andrea erdhën në fshat. Naumi kontrolloi gropën e gëlqeres, ndërsa Andrea hoqi katramanë dhe u zhvesh në dhomën e gjumit të Sarës. Trupi i tij me muskuj dukej si një pemë brenda shtëpisë pa çati.

Kapitulli 24 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blush

Syzet e Metod Antrakidit ishin mbushur me një avull të trashë që ushqehej nga një zjarr që sapo ishte shuar në gojën e tij. Metodi afroi një cep të mbulesës së rrudhosur të tavolinës dhe i fshiu xhamat me të. Mihal Komnenit i ishte varur koka e madhe mbi këmishë, si një kambanë e shurdhët. Në një anë të

Kapitulli 28 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blush

Ibrahimi qëndroi dy vjet i ulur në stolin e oborrit. Dilte në mëngjes, shikonte diellin dhe mbyllte sytë. Rrezet i ngrohnin qafën dhe flokët i zbardheshin. Lëkura e tij kishte ngjyrën e grurit në dimër, ndërsa në verë dukej si kafe e bluar. Njerëzit kalonin aty, e përshëndesnin dhe Ibrahimi buzëqeshte.

Kapitulli 23 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blush

Voskopoja ishte një qytet i bukur jo shumë larg fshatit tuaj. Voskopoja ishte një botë e vogël e mbledhur në një dorë malesh. Aty kishte çdo gjë. Kishte ditë, kishte natë, kishte diell, kishte hënë, kishte qetësi, kishte fllad, kishte lule, kishte livadhe, kishte ketra, kishte lepuj, kishte zjarr, kishte vjeshtë, kishte pranverë, kishte pyll, kishte yll, kishte eklips, kishte zogj,

Kapitulli 22 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blush

Në fillim të korrikut, Ana mbushi dy vjeç. Shiu vazhdonte prej dy javësh dhe oborri ishte mbushur me pellgje jeshile. Shtëpia e tyre dukej si një kazan i hapur nga lart që priste të mbyllje, ndërsa shtëpia e re ishte e çrregullt. Për shkak të shiut, djemtë luanin gjithë ditën brenda dhe dhomat i ngjanin një depoje në të cilën një herë sënduku fshihej poshtë krevatit

Kapitulli 21 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blush

Sara u zgjua herët në mëngjes sepse iu duk sikur po e thërrisnin. Hapi derën e shtëpisë dhe pa dy burra që po rrinin nën shi. Ishin lagur dhe rrobat i ishin ngjitur pas trupit. Njëri prej tyre ishte i gjatë, me shpatulla të gjera dhe flokë të bardha, saqë Sarës i kujtoi Arianit Komnenin. Tjetri ishte më i vjetër, i dobët dhe supet

Kapitulli 20 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blush

Në fillim të marsit dëbora nisi të shkrinte. Akujt u lëngëzuan mbi çatitë që kullonin si çezma. Fshati u mbush me baltë e megjithatë Aliu nuk e hoqi leckën e Akilit nga thembra. Kur hynte në shtëpi, lecka linte një gjurmë kafe pas vetes dhe ai e afronte këmbën pas vatrës që balta të thahej. Sara mezi e bindi një

Kapitulli 19 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blush

Dëbora e mbajti fshatin të pushtuar deri në fund të shkurtit. Ibrahimi shkoi edhe dy herë për gjah, por kafshët ishin mësuar me hilet e çarkut të tij dhe nuk i afroheshin më patateve dhe mishit të ftohtë. Gjatë ditës, djemtë luanin në dhomën e tyre dhe në darkë i kërkonin Sarës t’i tregonte

Kapitulli 18 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blush

Në fund të dhjetorit bëri stuhi. Dëbora e mbuloi furrën në oborr dhe Jani i pastroi plloçat me lopatë që të hapte derën e shtëpisë. Rrugët e fshatit u zunë dhe Ibrahimi nuk doli më për gjah. Natën e Vitit të Ri Sara gatoi lepurin tjetër që, pasi e kishte

Kapitulli 17 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blush

Në dimër ra dëborë. Oborri u zbardh dhe pylli dukej më i zi. Kukullave u ishin zbehur ngjyrat dhe ushtari i Nikos ishte thinjur nga luftërat. Lumenjtë e tokës së Muhamedit ishin tharë, kurse Skënderbeu i kishte zbritur kalit dhe ngrohej si ulok pranë vatrës

Kapitulli 16 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blush

Gara e breshkave u përsërit disa të diela. Aliu merrte breshkën e vet shtëpiake, ndërsa Niko me Muhamedin vërtiteshin nëpër pyll dhe sillnin breshka të reja. Një ditë ata u mërzitën nga loja dhe thanë se nuk gjetën më breshka, por Aliu tha se breshka e tij i kishte mundur të gjitha breshkat dhe ato nuk dilnin më nga frika.

Kapitulli 12 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blushi

Kur Ibrahimi mbushi 50 vjeç në fshat ra kolera. Në qershor, disa ushtarë turq që vinin nga larg për të shkuar në Janinë, ndaluan disa orë për t’u çlodhur. Ata u lanë dhe pinë ujë, duke futur gojët e etura në çezmat prej guri që kishte ngritur Arianit Komneni, në mes të fshatit. Njëri prej tyre e kishte sjellë

Kapitulli 13 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blushi

Djemtë e Ibrahimit nuk u mësuan dot shpejt me Sarën, e cila, kur erdhi, e ndryshoi gjithë shtëpinë. Ajo e leu dhomën e oxhakut me ngjyrë rozë dhe i kërkoi Ibrahimit që nga ana tjetër e shtëpisë, aty ku, deri përpara disa vitesh kishin qëndruar bagëtitë,

Kapitulli 14 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blushi

Të nesërmen ishte duke mbjellë kur dëgjoi një zë të fortë që thërriste: Ana, Ana. U ngrit dhe pa në rrugë një burrë të shkurtër të shëndoshë, me mjekër të kuqe dhe të veshur si malësor. Në kokë kishte një qeleshe të gjatë me majë, dhe nën jelekun e qëndisur pa mëngë, dalloheshin dy pisqolla të bardha.

Kapitulli 15 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blushi

Kur Ana mbushi një vjeç e çuan në pyll. Korriku ishte i nxehtë, por pylli ishte i freskët. Sara bëri bukë të bardhë dhe kulaç me reçel, mbushi çantat me mish të pjekur me pllaqi, vuri djathë, domate të reja, kastravecë, mollë dhe limona dhe u nisën.

Kapitulli 11 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blushi

Kur u bë mysliman, Ibrahimi kishte katër djem. Thanasi që ishte më i madhi, ishte 15 vjet, ndërsa më i vogli ishte 15 muaj. E shoqja nuk pranoi të ndërronte fenë dhe as t’ia ndryshonte emrat të bijve apo t’i bënte ata synet. Kështu që djemtë vazhduan të thirreshin

Kapitulli 10 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blushi

Kur arriti në shtëpi, gjeti Ibrahimin që po e shikonte sikur priste ndonjë lajm. Do të t’i kthejnë të gjitha, foli Aliu. Do të të respektojnë, do të japin bukë dhe vend për varr. Do blejnë dhe mish nga kafshët e tua, por me një kusht. Nuk pranojnë që vajzat e tyre të martohen me djemtë e tu.

Kapitulli 9 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blushi

Arianit Komneni pushoi, mori frymë thellë dhe kaloi dorën mbi mjekrën e zbardhur, sikur kishte harruar diçka pa thënë. Histori e bukur, por e trishtuar, i tha Ali Tepelena. Sikur ta shkruaje çdo ditë të jetës, fletët do arrinin deri në Stamboll. Disa fletë janë lagur dhe nuk mund të lexohen më, tha

Kapitulli 8 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blushi

Kur u ktheva në fshat, njëri nga vëllezërit kishte vdekur. Djemtë m’u dukën më të mëdhenj dhe në mungesën time kishin nisur të punonin tokat tona.

Kapitulli 7 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blushi

Ndërsa Arianit Komneni rrëfente historitë e tij, Ali Tepelena nuk kishte lëvizur nga vendi duke menduar se ky plak i krishterë kishte vendosur t’i tregonte rrënjët e familjes së tij njëlloj si një rrap i moçëm që i nxjerr rrënjët mbi tokë pas tërmetit.

Kapitulli 6 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blushi

Arianit Komneni e priti Ali Tepelenën të nesërmen. Gjatë ditës, Aliu kishte dërguar shokët e tij nëpër fshat dhe këta kishin marrë bukë, vaj, kripë, sheqer dhe fruta. Burrat e krishterë nuk kundërshtuan dhe shtëpia e Ibrahimit u mbush me ushqime. Pasi kishin ngrënë e kishin pirë, Aliu i tha Ibrahimit se donte

Kapitulli 5 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' i Ben Blushi

Ditën e dhjetë të rrethimit Ibrahimi ra më herët për të fjetur. Ishte dita e fundit e ramazanit dhe ushqimet pothuajse kishin mbaruar. Edhe sikur të mos agjëroja për ramazan përsëri nuk do të kisha ngrënë këtë muaj, mendoi ai para se ta zinte gjumi. Nga mesi i natës i biri e tundi fort.

Kapitulli 4 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' i Ben Blushi

Pleqësia u shpërnda menjëherë dhe prifti e la fshatin. Kjo është nata e tyre e fundit në paqe, mendoi. Çdo gjë do jetë ndryshe nesër. Mbi qytet hëna e re shtrihej si një kumbull mbi një kadife blu. Kur prifti hyri në shtëpi imami kishte filluar të këndonte majë xhamisë. Ishte dita e parë

Kapitulli 3 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blushi

Kur prifti hyri në fshat pas tri ditësh, pleqësia e priste e mbledhur. Kolera islame ju hyri në shtëpi, i tha burrave të fshatit pa i përshëndetur. Në qoftë se nuk e izoloni, do t’ju përpijë të gjithëve një nga një. Lajmi se një nga burrat ishte bërë mysliman e tronditi fshatin. Gratë ndezën qirinj që nuk u shuan për shtatë

Kapitulli 2 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blushi

Ibrahimi arriti në të gdhirë në fshat. Gruaja flinte dhe ai nuk e zgjoi. Pranë vatrës gjeti darkën që ajo i kishte lënë gati. Mishi ishte akoma i ngrohtë. E zbrazi shpejt kusinë dhe doli jashtë të pinte ujë pusi. Agimi ishte i freskët. Ngriti kokën lart dhe hëna iu duk si një sy deleje i mbyllur. Pasi piu ujë hoqi këmishën dhe lau sqetullat e barkun.

Kapitulli 1 - Romani ''Te Jetosh Ne Ishull'' Ben Blushi

Ishte një ditë e nxehtë dhe njerëzve nuk u hahej mish. Pazari ishte zgjuar i pari dhe pas tij ishte zgjuar qyteti. Zakonisht, qyteti lodhej në pazar dhe çlodhej në kishë. Por ishte e diel dhe jo të gjithë punonin. Ishte një ditë pazari dhe jo të gjithë shkonin në kishë. Fshatarët kishin ditën e tyre të punës. Qytetarët kishin